Όλα αυτά τα χρόνια, αρκετοί συνάδελφοι πάλεψαν για τα «κοινά των ιατρών» και της δημόσιας υγείας, υπηρετώντας τους πιο πάνω σκοπούς και προσφέροντας σημαντικό μέρος από τον πολύτιμο επαγγελματικό και προσωπικό τους χρόνο. Λεπτομέρειες για την περίοδο 1967-1997 μπορεί κανείς να βρει στο βιβλίου του Χρ. Μέση ‘Ιατρικός Σύλλογος Λεμεσού – τριάντα χρόνια ζωής και δράσης’ (1999). Έτσι βρήκαμε εμείς οι νεότεροι, έναν Ιατρικό Σύλλογο Λεμεσού να πρωτοπορεί παγκύπρια σε όλους τους τομείς των ενδιαφερόντων των ιατρών. Παραλάβαμε τη σκυτάλη για τη συνέχιση αυτής της πολύπλευρης προσφοράς, συναισθανόμενοι το βάρος της ευθύνης μας και της ανάγκης να μετατρέψουμε τα όνειρα των συναδέλφων μας σε πραγματικότητα και να δώσουμε λύσεις στα εκκρεμούντα ιατρικά προβλήματα του Τόπου. Παράλληλα, δεν μπορούσαμε να σταθούμε απαθείς μπροστά στο μεγαλείο της προσφοράς της πλειάδας των συναδέλφων που μόχθησε πριν από μας για μας. Έτσι, το 1998 αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε, κατά τη διάρκεια του Επίσημου Δείπνου του ετήσιου διημέρου επιστημονικού Συνεδρίου του Συλλόγου μας, το κατάλληλο εκείνο «Βήμα» από το οποίο επίσημα και δημόσια θα εκφράζαμε κάθε χρόνο την εκτίμησή μας σε δύο ομάδες ιατρών της πόλης μας: (α) εκείνους που από το 1967 πρόσφεραν για μακρά σειρά ετών στα κοινά των ιατρών μέσα από τις Επιτροπές του ΙΣΛ και της εκπροσώπησής μας στον ΠΙΣ αλλά και στον τόπο μας γενικότερα μέσα από άλλα οργανωμένα σύνολα, προσφέροντάς τους ειδική τιμητική πλακέτα και (β) εκείνους που αποτελούν τους βετεράνους μας, που έχουν ξεπεράσει την ηλικία των 70 και που άσκησαν την ιατρική για δεκαετίες ολόκληρες προσφέροντας πολύτιμες υπηρεσίες στους ασθενείς του λαού μας μέσα από αντίξοες συνθήκες, ανακηρύσσοντάς τους Επίτιμα Μέλη του ΙΣΛ και προσφέροντάς τους πλακέτα Επίτιμου Μέλους. Από το 1998 μέχρι σήμερα, επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο η ίδια διαδικασία στα συνέδριά μας και έχει καταστεί θεσμός που εξυψώνει το βαθμό των σχέσεων των ιατρών της πόλης μας και υπηρετεί τις δύο Αρχές που αποφασίσαμε να υπηρετούμε: (α) Πρωτοπορία στις επιστημονικές και επαγγελματικές εξελίξεις και (β) Σεβασμός στην Παράδοση. Στο παράρτημα 2 παρατίθεται κατάλογος των μελών του ΙΣΛ που απεβίωσαν μέχρι σήμερα, αποδίδοντάς τους ένα ύστατο φόρο τιμής για ό,τι σαν λειτουργοί του Ιπποκράτη πρόσφεραν στην πόλη μας. Επίσης, στο παράρτημα 3 καταγράφονται όλα τα μέλη των Επιτροπών του ΙΣΛ και των εκπροσώπων του στο ΣΙΣ από το 1967 έως τον 01/2006.

Όταν επέστρεψα από τις σπουδές μου στο εξωτερικό το 1985, πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου ήταν ο Δρ. Χριστόδουλος Μέσης, ένας δραστήριος και αυστηρός γύρω από την επαγγελματική δεοντολογία συνάδελφος, αλλά και με αρκετές ευαισθησίες γύρω από θέματα της δημόσιας υγείας και άλλα που αφορούσαν το κοινωνικό γίγνεσθαι της Λεμεσού. Έτσι ήταν καθιερωμένος ο ετήσιος αποκριάτικος χορός του ΙΣΛ που εθεωρείτο ένας από τους πιο καλά οργανωμένους χορούς στην πόλη μας. Μετά από προτροπή του εντάχθηκα στην επιστημονική επιτροπή του Συλλόγου και στις πρώτες εκλογές που έγιναν τον 1/1988 ήμουν ο πρώτος επιλαχών. Τον 1/1989 παραιτήθηκε από μέλος της Επιτροπής ο συνάδελφος Χρίστος Μεταξάς και συμπλήρωσα τη θέση του αναλαμβάνοντας και τα καθήκοντά του ως πρόεδρος της επιστημονικής επιτροπής για την οργάνωση των τότε συνεδρίων (ημερήσιο ‘Τι νεότερο στην Ιατρική’ και διήμερο ιατρικό συμπόσιο) και από τον 7/1990 άρχισα να υπηρετώ και ως εκπρόσωπος στο Συμβούλιο Ιατρικού Σώματος του ΠΙΣ. Στην επόμενη Επιτροπή (1/1991-1/1994) ανάλαβα Ταμίας του ΙΣΛ παραλαμβάνοντας ταμείο με υπόλοιπο ΛΚ821 και χρέη ΛΚ7767 διότι ακόμα πληρώναμε δόσεις για την εξόφληση του οικήματος που είχε αγοραστεί πριν κάποια χρόνια στο οίκημα ‘Νικολάου Πεντάδρομος Σέντερ’. Ο αποκριάτικος χορός του 1991 ακυρώθηκε λόγω του πολέμου στο ΙΡΑΚ, στερώντας από τα έσοδά μας ΛΚ2000. Παρ΄ όλα αυτά με έντονες προσπάθειές μου έγινε κατορθωτή σε 3 χρόνια η εξόφληση όλων των υποχρεώσεών μας, ο περαιτέρω εξοπλισμός του οικήματος και της βιβλιοθήκης μας και η παράδοση ταμείου με πλεόνασμα ΛΚ3500. Επίσης, η κατάσταση μέχρι τότε ήταν αρκετά προβληματική κάθε φορά που έπρεπε να συγκαλέσουμε Γενική Συνέλευση για αποφάσεις πάνω σε σοβαρά συνδικαλιστικά προβλήματα που μας απασχολούσαν, ειδικά με τις Συντεχνίες ΣΕΚ & ΠΕΟ. Ακολουθούσαμε τις πρόνοιες της νομοθεσίας για τον Παγκύπριο Ιατρικό Σύλλογο που πρόβλεπαν απαρτία 50% + 1 από όλα τα εγγεγραμμένα μέλη. Αν δεν υπήρχε, η ΓΣ αναβαλλόταν για μια εβδομάδα για την ίδια ημέρα και ώρα και όσοι ήταν παρόντες εθεωρούντο απαρτία. Τις περισσότερες φορές την πρώτη εβδομάδα δεν είμαστε απαρτία και τη δεύτερη πολύ λίγοι μέσα από μια γενικευμένη απογοήτευση για αυτές τις διαδικασίες και τους χειρισμούς που ετύγχαναν οι γιατροί από τις συντεχνίες. Έτσι δημιουργήθηκε μια μεγάλη κρίση στις σχέσεις μεταξύ των συναδέλφων ειδικά για τα ταμεία ΣΕΚ-ΠΕΟ με αποτέλεσμα τον 11/1990 να παραιτηθούμε ο πρόεδρος Μέσης και όλα τα μέλη της Επιτροπής σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Στη νέα Επιτροπή εξελέγη πρόεδρος ο Πανίκος Αργυρόπουλος αρχικά μέχρι τις εκλογές του 1/1991 και στη συνέχεια για την επόμενη τριετία μέχρι τον 1/1994. Και πάλι υπήρξε κρίση λόγω της συμπεριφοράς συντεχνιακών γιατρών, με παραιτήσεις μελών της Επιτροπής τον 11/1993. Ζήτησα τότε από τον πρόεδρο και την Επιτροπή, για υπέρβαση του αδιεξόδου, να με εξουσιοδοτήσουν να μελετήσω τη νομοθεσία και να εισηγηθώ πιο σύγχρονους τρόπους λειτουργίας μας, εφ΄ όσον ο περί Ιατρών Νόμος του 1967 έδινε εξουσία στην Επιτροπή κάθε Ιατρικού Συλλόγου να ρυθμίζει τα της λειτουργίας της εκδίδοντας ειδικούς κανονισμούς. Έτσι τον 12/1994 οι κανονισμοί που παρουσίασα στην Επιτροπή, μετά από σύμφωνη γνώμη του νομικού μας συμβούλου, εγκρίθηκαν ομόφωνα και έκτοτε αποτελούν τη βάση του σύγχρονου τρόπου λειτουργίας του Συλλόγου μας. Δυστυχώς άλλοι Σύλλογοι στην Κύπρο ακόμη και σήμερα λειτουργούν με τον παλιό δυσλειτουργικό τρόπο. Τον 1/1994 εξελέγη και πάλι πρόεδρος ο Χριστόδουλος Μέσης, ο οποίος, πολύ ικανοποιημένος για τους νέους κανονισμούς λειτουργίας του ΙΣΛ, με πρότεινε για αντιπρόεδρο του Συλλόγου. Ο Βίκτωρ Χατζηρούσος συνέχισε να υπηρετεί ως πρόεδρος της επιστημονικής επιτροπής για τη διοργάνωση των επιστημονικών εκδηλώσεών μας και η διοργάνωση των ετήσιων καρναβαλίστικων χορών του Συλλόγου μας με εξαίρεση το 1991, συνεχίστηκαν με πολλή επιτυχία.

Στις εκλογές του 1/1997 ο συνάδελφος Μέσης αποφάσισε να μη διεκδικήσει ξανά την προεδρία του ΙΣΛ, έτσι εκλέγηκα για πρώτη θητεία πρόεδρος μέχρι τον 1/2000. Αντιπρόεδρος έγινε τότε ο δυναμικός συνάδελφος Πανίκος Αβάνης, γραμματέας ο Φρειδερίκος Τσολάκης, ταμίας ο Ανδρέας Κοτζιαμάνης, στην επιστημονική επιτροπή συνέχισε ο Βίκτωρ Χατζηρούσος για τον πρώτο χρόνο και στη συνέχεια ο Σάββας Φράγκος και υπεύθυνος για τις συμβάσεις με τα διάφορα ταμεία ο ενθουσιώδης Μέλιος Γιάννακας. Καταστρώσαμε Σχέδιο Δράσης χωρίζοντας τις δραστηριότητές μας σε τρεις τομείς: το συνδικαλιστικό, τον επιστημονικό και τον κοινωνικό.
Στο συνδικαλιστικό τομέα: Ανανεώσαμε τις συμβάσεις με όλα τα ιδιωτικά ταμεία περίθαλψης εργαζομένων με δικαίωμα όλων των γιατρών της Λεμεσού να μετέχουν αν το επιθυμούσαν, κάτι που δεν ίσχυε προηγουμένως και κάτι που ακόμα σε άλλες πόλεις μπορεί να μην ισχύει ειδικά για τα συντεχνιακά ταμεία. Ελπίζω οι νεότερες γενιές να μην απεμπολήσουν αυτό το δικαίωμα ακόμα και με την εφαρμογή του όποιου γενικού σχεδίου υγείας. Κάναμε εκστρατεία για πάταξη της παράνομης άσκησης ιατρικής στην πόλη μας και συμβάλαμε καταλυτικά στην επαναλειτουργία του Ταμείου Σύνταξης Ιατρών (χωρίς τη συμμετοχή των κυβερνητικών συναδέλφων που δικαιούνται εφ΄άπαξ χορήγημα κατά την αφυπηρέτησή τους). Στηρίξαμε τον αγώνα των κυβερνητικών γιατρών για τα αιτήματά τους και για να αποσχιστούν από την ΠΑΣΥΔΥ που δεν τους εκπροσωπούσε όπως θα ήθελαν. Τον 5/1998 με πρωτοβουλία μου, οργανώσαμε για πρώτη φορά διήμερη συνεδρία Φορέων των ιατρών της Λεμεσού στην οποία έλαβαν μέρος τα μέλη της Επιτροπής μας και οι εκπρόσωποί μας στο ΣΙΣ, μέλη της Επιτροπής του Συνδέσμου Ιδιωτών Ιατρών και μέλη της Επιτροπής των γιατρών του Νοσοκομείου Λεμεσού. Από εκείνη τη στρατηγική συνεδρία εκδόθηκαν πορίσματα πάνω σε 17 προβλήματα τα οποία κοινοποιήσαμε σε όλα τα μέλη μας, τα μέλη του ΣΙΣ, το Υπουργείο Υγείας, τη Βουλή και τα ΜΜΕ. Ως αποτέλεσμα εκείνης της συνεδρίας θεωρείται η έναρξη εντατικότερης μελέτης και προώθησης των διαφόρων προβλημάτων μας που οδήγησε στην πρώτη διήμερη συνεδρία του ΣΙΣ τον 1/1999 για μελέτη και λήψη αποφάσεων σε σοβαρά θέματα στρατηγικής του ΠΙΣ. Στο ΣΙΣ παλέψαμε για τον εκσυγχρονισμό της περί ιατρών νομοθεσίας χωρίς να το πετύχουμε λόγω οργανωμένων συμφερόντων συναδέλφων από άλλες πόλεις, συμβάλαμε με εκπροσώπους μας στις διαπραγματεύσεις για τα νομοσχέδια του Σχεδίου Υγείας, για τα τέλη των δημοσίων νοσηλευτηρίων που δεν ανταποκρίνονταν στην οικονομική πραγματικότητα, για τους κανονισμούς των ιδιωτικών νοσηλευτηρίων, τη δημιουργία Εθνικής Επιτροπής Βιοϊατρικής Ηθικής ώστε να προχωρήσουν οι χρηματοδοτήσεις ερευνών από συναδέλφους.
Στον επιστημονικό τομέα: Πέραν από τα συνέδρια διοργανώναμε μηνιαίες επιστημονικές συναντήσεις, συνεχίσαμε το θεσμό διαγωνισμού ερευνητικής εργασίας συναδέλφων που εργάζονται στην Κύπρο που ξεκίνησε το 1989, εξοπλίσαμε το οίκημα με σύγχρονες για την εποχή ηλεκτρονικές συσκευές, συνδεθήκαμε με το Internet και δημιουργήσαμε την πρώτη ιστοσελίδα του Συλλόγου μας και πρωτοτυπήσαμε καλώντας στις τελετές έναρξης των συνεδρίων μας μη γιατρούς να παρουσιάζουν διάλεξη που έχει σχέση με τον κλάδο τους και την ιατρική( π.χ. Τίτος Κολώτας: ‘Ιατρικές φυσιογνωμίες της Λεμεσού και η συμβολή τους στην ιστορία της πόλης’ και από καθηγητή αρχαιολογίας: ‘Η ιατρική στην Κύπρο κατά την Αρχαιότητα’).

Στον κοινωνικό τομέα: Εφαρμόσαμε για πρώτη φορά στα συνέδριά μας το θεσμό προβολής του έργου συναδέλφων που ασχολούνται πέραν της ιατρικής με τις τέχνες και τα γράμματα. Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, αρχίσαμε το 1998 τη διαδικασία να τιμούμε στα συνέδριά μας συναδέλφους που πρόσφεραν στα κοινά των ιατρών και στο κοινωνικό σύνολο και ανακηρύξαμε ως πρώτα επίτιμα μέλη μας τους γιατρούς που πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους για περίοδο πέραν των 40 χρόνων (στο παράρτημα 4 αναφέρεται ο κατάλογος των επιτίμων μελών μέχρι τον 1/2006 και ο κατάλογος των τιμηθέντων συναδέλφων για την προσφορά τους στα κοινά έως τον 1/2006). Εντείναμε τις προσπάθειές μας για την υλοποίηση της υπόσχεσης που μας είχε δοθεί από το 1996 από το Υπουργείο Υγείας για λειτουργία στην πρώην κλινική του Δρος Μάριου Τριτοφτίδη του Ιατρικού Μουσείου Κύπρου και της Ιατρικής βιβλιοθήκης Λεμεσού χωρίς όμως χειροπιαστό αποτέλεσμα. Χρηματοδοτήσαμε την έκδοση του βιβλίου του πρώην προέδρου του ΙΣΛ Χρ. Μέση με τίτλο ‘Ιατρικός Σύλλογος Λεμεσού 1967-1997’. Κυκλοφόρησε το 1999 και τα καθαρά έσοδα από την πώληση του βιβλίου διατέθηκαν για το υπό ίδρυση τότε Ιατρικό Μουσείο Κύπρου.

Στις εκλογές του 1/2000 εκλέγηκα για δεύτερη φορά πρόεδρος του ΙΣΛ και στις εκλογές του 1/2003 εκλέγηκα για Τρίτη και τελευταία φορά πρόεδρος του ΙΣΛ. Κατά τη διάρκεια αυτής της εξαετίας και πάλι η δράση μας κατανέμεται σε τρείς τομείς:
Στο συνδικαλιστικό τομέα: Ανανεώσαμε και πάλι τις συλλογικές συμβάσεις με τα διάφορα ταμεία περίθαλψης εισάγοντας πλέον την πρόνοια ετήσιας βελτίωσης των τιμών κάθε υπηρεσίας με βάση φόρμουλα που θα λαμβάνει υπόψη τις αλλαγές του τιμάριθμου και του δείκτη παραγωγικότητας της χώρας μας. Μ΄ αυτό τον τρόπο αποκαταστάθηκαν ειρηνικές εργασιακές σχέσεις μεταξύ του κάθε ενδιαφερόμενου γιατρού και των ταμείων, ειδικά των Συντεχνιακών. Εκείνο όμως που θεωρείται το μεγαλύτερό μας επίτευγμα είναι η αποδοχή διαχωρισμού της αμοιβής του γιατρού από οποιοδήποτε άλλο έξοδο περίθαλψης και η πληρωμή της απ΄ ευθείας στο γιατρό. Μέχρι τότε από τις συμφωνημένες τιμές πακέτο για μια υπηρεσία καλύπτονταν όλα τα άλλα έξοδα και ό,τι περίσσευε το έπαιρνε ο γιατρός. Αυτό το κεκτημένο δικαίωμα θα πρέπει να μη χαθεί με την εφαρμογή οποιουδήποτε γενικού σχεδίου υγείας στο μέλλον γιατί άπτεται του κύρους και της επαγγελματικής αξιοπρέπειας των γιατρών. Πρέπει να αναφερθεί εδώ ότι ο εκπρόσωπός μας στο ΣΙΣ Μέλιος Γιάννακας ήταν ο υπεύθυνος για τις διαπραγματεύσεις και τις ανανεώσεις των συμβάσεων με όλες τις ιδιωτικές ασφάλειες υγείας παγκύπρια. Ένα έργο επίπονο που απαιτούσε πολύ χρόνο και διπλωματικότητα για να πείθεται η άλλη πλευρά για τα δίκαια αιτήματα των γιατρών και την αύξηση των αμοιβών μας. Το έργο αυτό ο συνάδελφος Γιάννακας το επιτέλεσε με μεγάλη επιτυχία για πολλά χρόνια και πρέπει να του το αναγνωρίσουμε και αποδώσουμε τα εύσημα, οι δε νεότερες γενιές ιδιωτών συναδέλφων ό,τι βρίσκουν που έχει σχέση με ιδιωτικές ασφάλειες και διευκόλυνση της επαγγελματικής τους ζωής από πλευράς είσπραξης ασφαλίστρων το οφείλουν στο Μέλιο Γιάννακα μέχρι το 2/2015 που παρέδωσε τη σκυτάλη στο συνάδελφο Ανδρέα Ιωάννου εκπρόσωπό μας στο ΣΙΣ. Ο αγώνας αυτός συνεχίζεται από τον Α. Ιωάννου παρά τα προβλήματα και καθυστερήσεις λόγω της επικείμενης εφαρμογής του ΓεΣΥ. Τον 11/2002 μαζί με τον εκπρόσωπό μας στο ΣΙΣ Πανίκο Αβάνη προωθήσαμε την έγκριση και κυκλοφορία από τον ΠΙΣ για πρώτη φορά πρότυπου Δελτίου Συγκατάθεσης Ασθενή που πρέπει να υπογράφεται πριν από κάθε επέμβαση για την προστασία τόσο του γιατρού όσο και του ασθενή. Κάτι άλλο που με πρωτοβουλία μου προσπαθήσαμε να καθιερώσουμε στον ΙΣΛ με βάση τα διεθνή πρότυπα των αναπτυγμένων χωρών ήταν να θεωρείται το Σάββατο ως ιατρική αργία με ευεργετική επίδραση στις συμβάσεις με τα Ταμεία περίθαλψης. Αυτό το μέτρο έχει σχέση με την ποιότητα ζωής των συναδέλφων, όμως δεν αγκαλιάστηκε από όλους. Πολλοί μέχρι σήμερα εφαρμόζουν αργία την Πέμπτη το απόγευμα. Η αργία του απογεύματος της Πέμπτης ξεκίνησε πολλές δεκαετίες πριν διότι την Πέμπτη το απόγευμα όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι εργάζονταν κι έτσι δεν υπήρχε πολλή δουλειά στα ιατρεία. Σήμερα αυτό έχει τροποποιηθεί στη δημόσια υπηρεσία αλλά η δύναμη της συνήθειας δεν αφήνει πολλούς γιατρούς να το αλλάξουν. Επίσης, πήραμε πρωτοβουλία να δημιουργήσουμε ‘Σύνδεσμο Ιδιωτικών Νοσηλευτηρίων’ το ΔΣ του οποίου να διαπραγματεύεται τα νοσήλια των ασθενών και τα έξοδα χειρουργείου τα οποία δεν διαπραγματευόμαστε πλέον εμείς. Η όλη προσπάθεια στέφθηκε με επιτυχία και σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία των ιδιωτικών νοσηλευτηρίων της Κύπρου είναι μέλη του, ο δε Σύνδεσμος αποτελεί ισχυρό εκφραστικό όργανο των μελών του. Στηρίξαμε τη νέα συντεχνία των κυβερνητικών ιατρών ΠΑΣΥΚΙ τόσο στη Λεμεσό όσο και παγκύπρια μέσα από τη συμμετοχή μας στο ΣΙΣ. Τέλος από το 2004 άρχισε εκστρατεία ελέγχου των προβαλλομένων προσόντων για τη συμμόρφωση όλων των συναδέλφων στις πρόνοιες της σχετικής νομοθεσίας. Η Επιτροπή μας ενέργησε συστηματικά και μέχρι τις αρχές του 2006 είχε περιορίσει στο ελάχιστο σχετικές παρατυπίες σε αντίθεση με άλλους Τοπικούς Ιατρικούς Συλλόγους που έψαχναν τρόπους πώς να εφαρμόσουν τη νομοθεσία.

Στον επιστημονικό τομέα με πρόεδρο της Επιστημονικής Επιτροπής το μεθοδικό Σάββα Φράγκο συμπτύξαμε κάποιες επιστημονικές εκδηλώσεις και εστιάσαμε πλέον τη προσοχή μας στο Διήμερο Ιατρικό Συνέδριο του ΙΣΛ που οργανώνεται ετήσια μέχρι σήμερα. Οργανώσαμε δηλαδή, έξι τέτοια συνέδρια με μεγάλη επιτυχία και με συνέχιση του διαγωνισμού καλύτερης ερευνητικής εργασίας Κυπρίων συναδέλφων. Επίσης, η αναδόμηση του περιεχομένου των συνεδρίων ήταν εμφανής κάθε χρονιά με την πρόσκληση διαπρεπών επιστημόνων από το εξωτερικό. Τον 5/2000 πραγματοποιήσαμε αδελφοποίηση του ΙΣΛ με την Ιατρική Εταιρεία Θεσσαλονίκης σε τελετή που έγινε στη Θεσσαλονίκη με στόχο την καλλιέργεια επιστημονικών δεσμών μέσα από διμερείς έρευνες, συνέδρια και επιστημονικές συναντήσεις. Συνεχίσαμε να είμαστε συνδρομητές 26 επιστημονικών περιοδικών διαφόρων ειδικοτήτων για τη βιβλιοθήκη μας την οποία προωθήσαμε και από ηλεκτρονικής πλευράς, αλλά και σε συνεργασία με τη βιβλιοθήκη του Νοσοκομείου Λευκωσίας πετύχαμε άμεση πρόσβαση σε εκατοντάδες άλλα επιστημονικά περιοδικά για τα ενδιαφέροντα κάθε συναδέλφου. Το 2002, με πρωτοβουλία μου μέσα από την εκπροσώπηση του ΠΙΣ στην UEMS (Union of European Medical Specialists), εισηγήθηκα στο ΣΙΣ και οργάνωσα παγκύπρια το εθελοντικό Πρόγραμμα Συνεχιζόμενης Ιατρικής Εκπαίδευσης, κατανεμημένο σε τριετίες και την πρώτη τριετία πρόσφερα προσωπικά τις υπηρεσίες μου στον ΠΙΣ για την εφαρμογή του. Το πρόγραμμα που έχει υιοθετηθεί από όλες τις χώρες της Ε.Ε. συνεχίζεται και στην Κύπρο μέχρι σήμερα στηριζόμενο στις αρχικές πρόνοιες εφαρμογής του. Παρουσιάσαμε με ιδιαίτερα ευμενή σχόλια στο κοινό της Λεμεσού (α) το βιβλίο του επιτίμου μέλους μας Γιώργου Κοζάκου ‘Με τον Ιπποκράτη στα δύσκολα χρόνια’(5/2003) και (β) το βιβλίο του Πέτρου Φιάκα ‘Προς την Κυρίαν Μαρίαν Ρούσου’(πρώτη γυναίκα ιατρό της Κύπρου)(12/2005).
Στον κοινωνικό τομέα συνεχίσαμε το θεσμό εκθέσεως έργων τέχνης και γραμμάτων συναδέλφων μας κατά τη διάρκεια των διημέρων ιατρικών συνεδρίων μας. Συνεχίσαμε την ανακήρυξη επιτίμων μελών του ΙΣΛ, στο συνέδριο του 2002 ανακηρύξαμε τον Χρ. Μέση Επίτιμο Πρόεδρο του Συλλόγου μας και στο συνέδριο του 2004 ανακηρύξαμε επίτιμα μέλη του Συλλόγου μας πέντε συναδέλφους, μέλη του Ιατρικού Συλλόγου Αμμοχώστου, οι οποίοι μετά τη συμφορά του 1974 εγκαταστάθηκαν στη Λεμεσό και για δεκαετίες είχαν προσφέρει τις υπηρεσίες τους στους ασθενείς της πόλης μας. Εκδώσαμε τον 10/2002 ειδικό βιβλίο-λεύκωμα των τιμηθέντων μελών από το 1998-2002 το οποίο διανεμήθηκε σε όλα τα μέλη μας δωρεάν. Εμπλουτίσαμε την οργάνωση των καρναβαλίστικων χορών μας με την παρουσίαση έργων από την καλλιτεχνική επιτροπή της οποίας ηγείτο ο ακούραστος συνάδελφος Αντώνης Κουνούνης πλαισιούμενος από συναδέλφους και φίλους φαρμακοποιούς. Έτσι το 2001 ανεβάστηκε στο ξενοδοχείο Χαβάη (Grand Resort) το έργο ‘Η Λίμνη των Κύκνων’, το 2002 στο κέντρο Μόντε Καπούτο η σατυρική οπερέττα ‘Ο Λιθοθραύστης’ και το 2003 πάλι στο κέντρο Μόντε Καπούτο ‘Το ξεγέννημα του μωρού’. Τον 1/2005 οργανώσαμε μεταξύ μας συμβολική ποδοσφαιρική συνάντηση, η οποία χρηματοδοτήθηκε από φαρμακευτικές εταιρείες και αθλοθετήθηκε από τον ΙΣΛ, με στόχο τα έσοδα να σταλούν για ενίσχυση των θυμάτων από το καταστρεπτικό τσουνάμι που έπληξε τη νοτιοανατολική Ασία και ειδικά τη Σρι Λάνκα. Τα έσοδα κατατέθηκαν σε ειδικό λογαριασμό που είχε ανοιχτεί για το σκοπό αυτό στην Τράπεζα Κύπρου.
Όσον αφορά το Ιατρικό Μουσείο Κύπρου, με εισήγησή μου το 2001 προχωρήσαμε στην ίδρυσή του από νομικής πλευράς ως Ίδρυμα το οποίο θα προεδρεύεται από τον εκάστοτε πρόεδρο του ΙΣΛ και μέλη του ΔΣ όλους τους πρώην προέδρους του ΙΣΛ και συναδέλφους ειδικούς σε θέματα μουσείων καθώς και εκπροσώπους σχετικών Φορέων της Κύπρου. Προχωρήσαμε στην εγκατάσταση ηλεκτρονικού προγράμματος καταγραφής όλων των υλικών του Μουσείου τα οποία τότε εφυλάσσονταν προσωρινά σε αποθήκη της Κλινικής του συναδέλφου Κυριάκου Ανδρέου. Μέχρι και τον 1/2006 συνεχίζονταν έντονα οι προσπάθειες εξεύρεσης μόνιμου εκθεσιακού χώρου για το Μουσείο. Αργότερα, επί προεδρίας του ΙΣΛ του Μάριου Φιλίππου, δόθηκε από το Δήμο Κάτω Πολεμιδιών τουρκοκυπριακό κτίριο στο κέντρο του Δήμου, στο οποίο αναπτύχθηκαν τα εκθέματα και η λειτουργία του Μουσείου. Στη λειτουργία του Μουσείου, εκτός από τον ΙΣΛ ήρθαν οικονομικοί αρωγοί ο ΠΙΣ, το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, ο πρώην πρόεδρος Χρ. Μέσης και ο φαρμακοβιομήχανος (Medochemie) της πόλης μας συνάδελφος Ανδρέας Πίττας. Η σημασία του μοναδικού στο είδος του Μουσείου στην ευρύτερη περιοχή μας είναι τεράστια διότι αναδεικνύει την άσκηση της ιατρικής με εξειδικευμένα εργαλεία στην Κύπρο μας από αρχαιοτάτων χρόνων (6ος αιώνας πΧ) και την εξέλιξή της μέχρι το πρώτο ήμισυ του 20ου αιώνα. Η όλη έκθεση είναι οργανωμένη και ηλεκτρονικά και αποτελεί διδακτικό χώρο για την ιστορία της ιατρικής, τον οποίο επισκέπτονται μαθητές διαφόρων σχολείων και άλλοι πολίτες του τόπου μας.

Τον 1/2006 αποφάσισα να μη διεκδικήσω ξανά την προεδρία του ΙΣΛ και να περιοριστώ στο Συμβούλιο Ιατρικού Σώματος στο οποίο εκτελούσα ήδη χρέη προεδρεύοντος του ΠΙΣ, μετά την υπουργοποίηση του τότε προέδρου του ΠΙΣ Αντώνη Βασιλείου. Με τη σύσταση του νέου ΣΙΣ και τη διαδικασία εκλογής νέου προέδρου, η πλειοψηφία των μελών ανέδειξε πρόεδρο τον ανθυποψήφιό μου πρόεδρο του Ι.Σ.Λευκωσίας-Κερύνειας Ανδρέα Δημητρίου. Έτσι, για λόγους δεοντολογίας παραιτήθηκα από το ΣΙΣ. Στη Λεμεσό εκλέγηκε πρόεδρος ο Μάριος Φιλίππου που διατήρησε τη θέση του προέδρου για τέσσερεις τριετείς θητείες μέχρι τον 1/2018. Πολλά έγιναν τα τελευταία αυτά δώδεκα χρόνια, που θεωρώ σκόπιμο να αναφερθούν από κάποιον που συμμετείχε ενεργά στον ΙΣΛ αυτή την περίοδο.

Προσωπικά, τον 1/2015 όταν και πάλι γίνονταν πολλές συζητήσεις για επικείμενη εφαρμογή του Γενικού Σχεδίου Υγείας και μια ομάδα συναδέλφων ίδρυσε την Ένωση Ιδιωτών Ιατρών Κύπρου, θέλησα να επαναδραστηριοποιηθώ και να προσφέρω τις γνώσεις και εμπειρία μου ως μέλος του ΣΙΣ μόνο. Εκλέγηκα για την τριετία 1/2015 έως 1/2018 και εστίασα τη δραστηριότητά μου στην παρακολούθηση όλων των σταδίων της μελέτης για ΓεΣΥ που αποφασίσαμε να διεξάγουμε ως ΠΙΣ με τους Deloittes και την αξιοποίηση και προβολή όλων των θετικών στοιχείων της σημερινής Κυπριακής πραγματικότητας γύρω από την άσκηση της ιατρικής και πώς αυτή συμβάλλει στην αύξηση των Δεικτών Υγείας που χρησιμοποιούνται στην Ε.Ε. για αξιολογήσεις. Παρά τα προβλήματα των νέων νόμων για το ΓεΣΥ, πιστεύω ότι έχουν γίνει αρκετά θετικά βήματα, αλλά αν η Πολιτεία δεν είναι διατεθειμένη να επενδύσει στην Υγεία μεγαλύτερο ποσοστό από το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της Κύπρου, δεν μπορεί να πετύχει ένα τόσο μεγαλεπήβολο εγχείρημα που τόσο έχουν ανάγκη οι πολίτες αυτού του τόπου. Τέλος, με τις παλαιότερες και νέες γνωριμίες μου στην Ευρώπη, εκπροσώπησα τον ΠΙΣ στη UEMS και συμβάλαμε με τις τοποθετήσεις και εισηγήσεις μας στην εξυγίανση των οικονομικών της UEMS σε σχέση με την αγορά ιδιόκτητου οικήματος στις Βρυξέλλες για όλους τους γιατρούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την ονομασία DOMUS MEDICA EUROPEA. Eντείναμε τις προσπάθειες σε σχέση με την ανάπτυξη της Συνεχιζόμενης Ιατρικής Εκπαίδευσης με την εφαρμογή νέας ηλεκτρονικής πλατφόρμας της EACCME 2.0 και την προώθηση της ηλεκτρονικής εκπαίδευσης. Πρωτοστατήσαμε στην υιοθέτηση από τη UEMS μέτρων προστασίας του ιατρικού επαγγέλματος από παραϊατρικά επαγγέλματα που σφετερίζονται την ιατρική. Συμβάλαμε στη ψήφιση μέτρων για δημιουργία συμβουλευτικού σώματος από όλα τα Sections των ειδικοτήτων που θα λαμβάνεται σοβαρά υπ’ όψιν στις αποφάσεις της UEMS. Συμμετείχαμε στην προώθηση της νομικής διαδικασίας ελεύθερης διακίνησης γιατρών στις 28 χώρες της Ε.Ε. κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Τέλος, συμμετείχαμε θετικά στην έγκριση των ευρωπαϊκών απαιτήσεων για εκπαίδευση κάθε ιατρικής ειδικότητας (European Training Requirements: ETRs), μια διαδικασία που συνεχίζεται μέχρι την έγκριση των ETrs όλων των ιατρικών ειδικοτήτων.

Τον 1/2018 εξελέγη ως νέος πρόεδρος του ΙΣΛ ο Μάριος Καραϊσκάκης και νέα μέλη για την Επιτροπή και εκπροσώπηση του Συλλόγου μας στο ΣΙΣ. Η νέα Επιτροπή ως ένα από τα πρώτα μέτρα που αποφάσισε ήταν η ανακήρυξη στην τελετή έναρξης του προσεχούς διημέρου ιατρικού συνεδρίου μας (10/3/2018) των πρώην προέδρων Νικόλα Χριστοδούλου και Μάριου Φιλίππου ως Επιτίμων Προέδρων του ΙΣΛ.


Δρ. Νικόλας Κ. Χριστοδούλου
Επίτιμος Πρόεδρος Ιατρικού Συλλόγου Λεμεσού
Λεμεσός: 04/03/2018.